Podstępem zostałem wczoraj zwabiony na wycieczkę na Salmopol i okazało się, że jadę na Baranią Górę. Wyjechać się udało, ale ZESPÓŁ GILBERTA dał się we znaki mocno na tyle, że dzisiaj jestem nieczynny fizycznie a dla ratowania resztek sił końcówkę trasy trochę zmodyfikowaliśmy.

Co nas zaskoczyło to fakt, że znakomita cześć tej trasy przypada na rezerwat przyrody i o dziwo jest tam zakaz jazdy na rowerze. Oczywiście zakazów jest tam więcej, ale ten nas dotyczył głównie. Nie rozumiem, oczywiście, jaki jest powód takiego zakazu. Przychodzi mi do głowy hałas. Ale nie wolno także w rezerwacie ingerować w przyrodę, zresztą jest napisane, że zwalone drzewa są pozostawione samym sobie. A co rusz widać, że ktoś je przycinał, spotkaliśmy nawet robotników zwożących drzewo. Więc jeżeli ktoś ma stresować zwierzynę to raczej 100 decyBeli z pił spalinowych i traktorów niż 70 dB z jadącego roweru. Zwłaszcza, że na tej trasie nie da się jechać za szybko w żadną ze stron. Większy hałas generują też łżące do schroniska bachory. I zakazu dla nich nie ma.




Pomijając fakt, że mój rower znów się chciał stawiać, to zawiodły po raz kolejny superlekkie dętki schwalbe, także taśmy do obręczy firmy schwalbe nie nadały się do użytku.

Kiedy ja dziś regenerowałem jestestwo, Domina zaliczyła Skrzyczne z Ostrego (45 km)