Podjeżdżając pod Kozią Górę cieszę się z widoku tych co na Twisterze mimo wszystko pedałują. To znaczy, że nie jestem jedyny, któremu się to zdarza. Pierwsza część Twistera jest na rozgrzewkę. Trzeba znowu się po przerwie wdrożyć w układanie się na bandach i pompowanie na pagórkach. Dopiero druga zwykle idzie gładko. A dzisiejszy Twister był też rozgrzewką przed "Starym zielonym". Trzeba go było w końcu zjechać. Przyznaję, wymaga umiejętności, ale właściwie bardziej wymaga stanowczości i konsekwencji. Nie ma co za bardzo hamować, nie ma po co się zastanawiać. Warto się ubrać:



Wspaniałomyślnie ktoś zaznaczył kolorową linię przejazdu, choć to nie jest ta najłatwiejsza linia:



Starego zielonego przejechaliśmy całego, ale zabrał mi wszystkie pokłady koncentracji i w najmniej oczekiwanym momencie już jej brakło. Przeszkodą okazał się  zwykły strumyk, gdzie podczas zjazdu, zablokowałem koło o kamień i zatrzymałem rower. Obok ćwiczenia kondycji, warto ćwiczyć umiejętność padania. Na kasku żadnego śladu, dobrze, że w plecaku nie miałem aparatu. Tego mógłby nie znieść.



Co na zdjęciach jest mylące, to kierunek jazdy. Ten jest wyznaczony przez rower Dominy.Dlaczego jestem plecami do kierunku jazdy? Tego nie wiem.

Twister dwa razy w niedzielny poranek. O 9.30 głucho, o 12.00 mrowie ludzi. Punkt regulaminu mówi: jeździj w kasku; wszyscy jeżdżą. Punkt kolejny mówi: nie jedź po alkoholu; większość ma w dupie.