Wreszcie na luzie i bez napinki na coś extra. Przez Wilkowice, Łodygowice, Buczkowice i Meszną do domu. Od takiej strony, że najpierw jest krótko w dół, a potem w przeważającej większości lekki wznios. Niestety lokalne strumyki przeschły nieco, więc żadnych śmiercionośnych przepraw nie było. Ale pod dom dało się fajnie na stojąco i na szybko. W porównaniu do Bawarii zwierząt leśnych po drodze jakby więcej, ale także więcej chaosu i bałaganu. Wjechaliśmy ścieżką, którą jeździmy od dawna gościowi do ogrodu (rzekomo) na co poinformował nas, że jeździmy po jego i walczył z Urzędem Gminy, żeby po jego nie jeździć. Tyle, że wcześniej nie było żadnego znaku, że wjeżdżamy mu na parcelę. Czyli po naszemu: gmina nie postawi znaku, nie wytyczy ścieżek, ale napisze papier i włoży do szuflady. Gdyby jednak właściciel był rowerzystą, pewnie ogrodził by sobie ogródek (choćby drutem), a obok płotu wygolił trochę trawy, żeby zabłąkani turyści mogli mimo wszystko przejechać. Na ścieżkach Bawarskich pasą się krowy, można jeździć, trzeba je lub kupy tylko ominąć i zamknąć za sobą pastwiskową bramę, żeby nie poszły precz. Da się chyba..., ale może ludzie inni.