W książce "Das Mountainbike-Buch" ta trasa nazywa się "Piotr i wilk". Kupiliśmy, żeby się wśród Niemców nie zgubić i okazało się, że jednak jeżdżą intensywnie na rowerach, a przynajmniej autor jeździ. Gdyby nie GPS, do którego dołączono trasy to prawdopodobnie wycieczka zajęłaby cały dzień, mimo że krótka. Ludzie/piesi, których mijaliśmy pukali się w czoło, że jedziemy tędy, którędy jedziemy i nie spotkaliśmy na trasie żadnego rowerzysty. Dopiero po wyjechaniu na szeroki szutr znalazło się ich pełno i jeden nawet na elektrycznym rowerze (zresztą się zmęczył). Autor trasy określił trudność na 3/6 i wymagania kondycyjne na 2/6, ale jeśli to miała być prawda to na trudniejsze nawet się nie wybieram. Trasy, na których trzeba po śliskich kamieniach znieść rower to dla mnie nie jest trudność 3/6. Ale poza tym to malowniczo, zorganizowanie, sympatycznie.
Najpierw wyjazd ciągnący się z przerwami przez 16 km na wysokość 1200 m n.p.m., z maksymalnym nachyleniem 14%, potem zjazd na wysokość 550m na odcinku 10 km. Płaskiego raczej mało.
Zdjęcia pochodzą z tych łatwiejszych fragmentów: